به همین سادگی، به خدا به همین سادگی، اما یادت باشد که جنس آن خمیر باید از عشـــق و ایـــمان باشد نه هیچ چیز دیگر...

خوشبختی را در چنان هاله هایی از رمز و راز، لوازم و شرایط، اصول و قوانین پیچیده ی ادراک ناپذیر فرو نبریم که خود نیز درمانده در شناختنش شویم...

خوشبختی را چنان تعریف نکنیم که گویی سیمرغی باید، آنرا از قله ی قافی بیاورد.

خوشبختی، همین عطر محو و مختصر تفاهم است که در سرای تو پیچیده است...

و عطری ست باقی که از آغاز تا پایان این راه همیشه می توان بوییدش.

خوشبختی را ساده بگیریم ای دوست، ساده بگیریم.